از احساس گرایی تا ظرافت: چرا نشاسته درخشش خود را از دست داد

آ،ین نسخه “Architizer: The World’s Architecture” – کتابی خیره کننده و سخت که الهام بخش ترین معماری معاصر از سراسر جهان را جشن می گیرد – اکنون در دسترس است. کپی خود را امروز سفارش دهید.

آیا متوجه شده اید که کمتر و کمتر در مورد آن ساختمان های بزرگ و پر زرق و برقی که قبلاً فک شما را پایین می آورد هیجان زده می شوید؟ احتمالاً فکر می‌کنید این فقط شما هستید—— پیر می‌شوید، خسته می‌شوید و شخصیت زم، رویاپرداز خود را با یک طرز فکر عملی جایگزین می‌کنید. اما حدس بزنید چی؟ این فقط شما نیستید. در واقع کل دنیای معماری این تغییر را تجربه کرده است.

علیرغم رابطه عشق و نفرت ما با نشاسته (حتی سعی نکنید آن را انکار کنید!)، همه ما باید بپذیریم که ساختارهای فراموش نشدنی را به ارمغان آورد که سرعت دنیای طراحی را برای همیشه تغییر داد. همانطور که گفته شد، صنعت در حال حاضر به سمت چیزی متفاوت تلاش می کند. به طور خاص، بر اطمینان از جلوگیری از ایرادات ناشی از طراحی هیجان انگیز از نظر استراتژیک متمرکز است. (به ساختمان‌های پایدارتر و آگاه‌تر از بافت و بناهای تاریخی کمتر خودنمایی‌کننده و غیرعملی فکر کنید).

با غواصی به لحظات مهمی که ظهور و سقوط نشاسته‌سازی و نقاط عطف مهمی را که ما را به حرکت فعلی به سمت معماری پایدار رسانده‌اند، شیرجه بزنید.

---

یک ستاره (معمار) متولد شد: تکامل پدیده

در اوا، قرن بیستم، نسل جدیدی از معماران به ،وان افراد مشهور ظهور ،د. ستارشیتکت ها با طراحی های جسورانه، نوآورانه و چشم نواز دنیا را به دام انداختند. آنها فقط ساختمان ها را طراحی نمی ،د. آنها در حال خلق مناظری بودند که شهرها و معماران را در نقشه جه، قرار می داد. در واقع، خاستگاه نشاسته‌سازی را می‌توان به تمایل شهرها برای متمایز شدن با ساختارهای نمادینی که گردشگران را جذب می‌کنند، ارزش‌های املاک و مستغلات را افزایش می‌دهد و به ،وان نشانه‌های فرهنگی خدمت می‌کنند، جستجو کرد. دور، بود که معماری به شکلی از برندسازی بدل شد و نشاسته‌سازی وسیله‌ای برای ایجاد هیجان در یک مکان بود.

---

چگونه Starchitecture صنعت را متحول کرد

علیرغم انتقاداتی که گاهی اوقات با آن مواجه می شد، نشاسته سازی موجی از تأثیرات مثبت را به همراه داشت که نمی توان نادیده گرفت. از نظر اقتصادی، این ساختمان‌های نمادین باعث رونق گردشگری و افزایش ارزش املاک و مستغلات شدند. شهرهایی که میزبان این شاهکارها بودند خود را در صحنه جه، یافتند. موزه گوگنهایم فرانک گری در بیلبائو نمونه بارز آن است. طراحی نوآورانه آن نه تنها به جوان سازی اقتصاد شهر کمک کرد، بلکه به تبدیل بیلبائو به مقصدی که باید از آن بازدید کرد نیز کمک کرد.

به طور مشابه، مرکز حیدر علی اف زاها حدید در باکو به یک نقطه عطف فرهنگی تبدیل شد و مرزهای طراحی معماری را با فرم سیال و آینده نگر خود جابجا کرد. این ساختمان ها زم، که خلاقیت هیچ حد و مرزی نمی شناخت چه چیزی ممکن بود را به نمایش گذاشتند و الهام بخش نسلی از معماران برای تفکر خارج از چارچوب بودند. همچنین کاوش خلاقانه در فناوری‌های نوظهور را برانگیخت و معماران را به فکر بزرگ‌تر و جسورتر سوق داد.

---

اشکالات استثناگرایی

با این حال، با آشکار شدن معایب آن، درخشش نشاسته شروع به محو شدن کرد. یکی از انتقادات اصلی، هزینه بالای ساخت و نگهداری بود. ساخت این ساختمان ها پرهزینه بود و اغلب به مصالح منحصر به فرد و تکنیک های ساخت و ساز پیچیده نیاز داشت. به ،وان مثال، سالن کنسرت والت دیزنی گری در لس آنجلس با مازاد بودجه و تأخیر در ساخت و ساز مواجه شد که نشان دهنده فشار مالی این گونه پروژه ها بر شهرها و سرمایه گذاران است.

مسائل عملی نیز آشکار شد، با عملکرد اغلب قرب، جذابیت زیبایی شناختی. در حالی که این ساختارها از نظر بصری خیره کننده بودند، گاهی اوقات نتوانستند نیازهای عملی کاربران خود را برآورده کنند. به ،وان مثال، موزه لوور ابوظبی توسط ژان نوول، به دلیل طراحی سقف پیچیده اش که در عین زیبایی، چالش هایی را در حفظ محیط داخلی ایجاد می کرد، با انتقاداتی مواجه شد.

اثرات زیست محیطی یکی دیگر از نگر، های مهم باقی مانده است. طرح ها و مواد پرمصرف منابع مورد استفاده در پروژه های نشاسته سازی اغلب فاقد ملاحظات پایداری بودند. این امر به طور فزاینده ای مشکل ساز شد زیرا جهان شروع به تمرکز بیشتر بر مسئولیت زیست محیطی کرد. برج خلیفه در دبی، در حالی که یک شگفتی مهندسی است، با مصرف انرژی بسیار زیاد و ردپای کربن خود، مظهر این موضوع است.

---

تاثیر ماندگار در کل صنعت

این گرایش‌ها و انتقادات از معماری نشاسته‌ای به پروژه‌های برجسته معماران مشهور محدود نمی‌شد. معماری روزمره نیز تأثیر این جنبش را احساس کرد و منجر به تغییرات گسترده ای در شیوه های طراحی و ساخت و ساز شد. بسیاری از معماران، با الهام از زیبایی شناسی جسورانه و مهندسی جاه طلبانه نشاسته سازان، شروع به ،یب ،اصر مشابه در پروژه های خود ،د، اغلب بدون همان سطح از منابع یا تخصص. این گاهی اوقات منجر به ساختمان هایی می شد که پرهزینه، غیرعملی و سازگار با محیط زیست نبودند.

پذیرش گسترده اصول نشاسته‌ای در پروژه‌های روزمره منجر به همگن شدن سبک‌های معماری شد، جایی که طرح‌های منحصربه‌فرد و مختص زمینه نادرتر شدند. شهرهای سراسر جهان شروع به نمایاندن ساختمان‌های نمادین با ظاهری مشابه ،د که تنوع فرهنگی و تاریخی مناظر شهری را کاهش داد.

از آنجایی که آشکارتر و آشکارتر می شد که این معایب برای آینده صنعت بیش از حد مشکل ساز می شوند، تغییری شروع شد و به سمت طراحی های پایدارتر و کاربردی تر حرکت کرد. در نتیجه، ما شروع به دیدن پروژه‌های بسیار بیشتری کردیم که مسئولیت زیست‌محیطی، عملکرد و بافت محلی را در اولویت قرار می‌دادند، که نشان‌دهنده انحراف از هیجان‌گرایی است که معماری نشاسته را تعریف کرده بود.

---

عصر جدید طراحی پایدار

سرفصل‌های امروزی روشن می‌کنند که معماری معاصر بسیار فراتر از چشمگیر بودن بصری است. این ساختمان ها با طراحی باکیفیت، انتخاب مصالح بی عیب و نقص و ادغام متفکرانه با محیط اطراف خود جلب توجه می کنند. شرکت‌هایی مانند Olson Kundig و Michael Green Architecture با ایجاد فضاهایی که نه تنها از نظر زیبایی‌شناختی دلپذیر هستند، بلکه در حین رسیدن به اه، پایداری جدید نیز بسیار کاربردی هستند، موج ایجاد می‌کنند.

اما تغییر از نشاسته به معماری سبز یک شبه اتفاق نیفتاد. این امر با ،یبی از تغییرات اجتماعی، نگر، های زیست محیطی و پیشرفت در فناوری هدایت شد. با آشکارتر شدن معایب نشاسته، صنعت شروع به پذیرش مجموعه جدیدی از اولویت‌ها کرد که آینده طراحی را شکل می‌داد، با ساختمان‌هایی که از نظر بصری هیجان‌انگیز به سمت طرح‌های هماهنگ و از لحاظ فنی چشمگیر در پشت صندلی قرار گرفتند.

---

تلاش به سوی صفر خالص

اول از همه، معماران دیگر نمی توانند سلامت سیاره را نادیده بگیرند. تغییرات اقلیمی، کاهش منابع و آلودگی، صنعت را به سمت شیوه‌های سبزتر سوق می‌دهد و تأکید بیشتری بر این اعتبارات دارد تا صحنه‌نگاری‌های پر زرق و برق یا اشکال نمادین.

طرح‌های هیجان‌انگیز اغلب این جنبه‌های حیاتی را نادیده می‌گیرند و بیشتر بر تأثیر بصری تمرکز می‌کنند تا مسئولیت محیطی. برای دستیابی به یک اثر “واو”، چنین طرح هایی اغلب از مواد به طور غیر مسئولانه استفاده می کنند و اصولی مانند انرژی صفر خالص را نادیده می گیرند. این منجر به ساختمان هایی می شود که ممکن است دیدن آنها خیره کننده باشد، اما معیارهای حیاتی پایداری را که اکنون در معماری مدرن ضروری است، برآورده نمی کنند.

در واقع، مردم در حال حاضر انتظار دارند ساختمان هایی که مصرف انرژی را به حداقل می رساند، ضایعات را کاهش می دهند و از منابع تجدیدپذیر استفاده می کنند. این شامل ویژگی هایی مانند پانل های خورشیدی، جمع آوری آب باران، بام های سبز و سیستم های انرژی کارآمد می شود. با این حال، ادغام این نوع ملاحظات معماران را نیز به توسعه زبان‌های معماری جدید سوق می‌دهد که عبارات آن نشانه بارز دوران پس از نشاسته است.

---

رفتن به محلی با طرح ها، مصالح و سازندگان

در دنیای جه، شده ما، قدرد، مجدد از فرهنگ ها و سنت های محلی وجود دارد. این فقط نوستالژی نیست. این در مورد حفظ هویت یک مکان است. زمینه‌گرایی بر طراحی ساختمان‌هایی تأکید دارد که با محیط اطراف خود با استفاده از مصالح محلی و تکنیک‌های سنتی هماهنگ باشند.
از سوی دیگر، معماری هیجان‌انگیز اغلب به دنبال برجسته‌سازی چشمگیر است که منجر به استفاده از مصالح و شیوه‌های ساخت‌وساز خارج از زمینه می‌شود که سنت‌های محلی و زبان بومی را نادیده می‌گیرد. در حالی که این ساختمان‌ها ممکن است توجه را به خود جلب کنند، اغلب در طنین‌اندازی با فرهنگ و مناظر محلی ش،ت می‌خورند و فرصتی را برای تقویت و تجلیل از ویژگی‌های منحصربه‌فرد محیط خود از دست می‌دهند.

---

اما اول، بداهه، تطبیق، حفظ

استفاده مجدد تطبیقی ​​یکی دیگر از روندهای مهم است، تغییر کاربری ساختمان های موجود برای کاربری های جدید و حفظ ساختارهای تاریخی. این رویکرد باعث حفظ منابع و حفظ بافت فرهنگی شهرها، کاهش پراکندگی شهری و ردپای کربن می شود. با این حال، طرح‌های هیجان‌انگیز اغلب شامل ساخت‌وسازهای کاملاً جدید می‌شوند و از پتانسیل و پایداری سازه‌های موجود غفلت می‌کنند.

---

فنی و گواهینامه ها

پیشرفت های تکنولوژیکی و گواهینامه ها نقش مهمی در این حرکت جدید ایفا کرده اند. گواهینامه هایی مانند LEED، BREEAM و WELL استانداردهای زیست محیطی و بهداشتی بالایی را تعیین می کنند و معماران را به سمت اولویت دادن به پایداری سوق می دهند. تکنیک های ساخت و ساز پیشرفته، مانند پیش ساخته، ساخت م،ار و چاپ سه بعدی، ساختمان ها را کارآمدتر و ضایعات کمتری می کند. ابزارهایی مانند BIM امکان برنامه ریزی و مدیریت بهتر را فراهم می کند. در مقابل، ،اصر سفارشی، یکباره و سفارشی پروژه‌های نشاسته‌سازی اغلب منجر به ناکارآمدی و افزایش ضایعات می‌شوند و این استانداردهای در حال تحول را برآورده نمی‌کنند.

---

آینده چه چیزی در انتظار شماست؟

همانطور که به سمت قرن بیست و یکم پیش می رویم، تمرکز بر معماری پایدار، با کیفیت بالا و مرتبط با زمینه قوی تر خواهد شد. در حالی که طرح‌های هیجان‌انگیز ممکن است همچنان توجه را به خود جلب کنند، اما به طور فزاینده‌ای از استانداردهای جدید صنعت فاصله دارند. آینده در ساختمان هایی نهفته است که نه تنها چشم را خیره می کنند بلکه به طور موثر به سیاره و مردم آن خدمت می کنند. برای ماندن در مسیر درست، معماران باید به نوآوری در پایداری و عملکرد ادامه دهند و اطمینان حاصل کنند که طرح هایشان به همان اندازه که زیبا هستند، کاربردی و سازگار با محیط زیست هستند. در اغلب موارد، پیروی از این ارزش‌ها به‌،وان قطب‌نمای طراحی منجر به یک بیان معماری کاملاً متفاوت می‌شود که سرشار از جزئیات ظریف و ظرافت‌های زمینه‌ای است.

تغییر از هیجان گرایی به پایداری نشان دهنده یک تغییر عمیق در صنعت معماری است که نوید یک رویکرد مسئولانه تر و متفکرانه تر به طراحی ساختمان را می دهد. به همین دلیل است که ماهیت دموکراتیک جوایز A+ Architizer بسیار مهم است. با گشودن هیئت داوران به روی صداها در سراسر جهان، صداهای متنوع را تقویت می کنیم و به معماران بیشتری فرصت می دهیم تا توسط هیئت های داوری مختلف و مخاطبان گسترده تر شناخته شوند و مورد تجلیل قرار گیرند. ما با هم می تو،م آینده ای بسازیم که در آن هر ایده نوآورانه و پایدار فرصتی برای درخشش داشته باشد.

آ،ین نسخه “Architizer: The World’s Architecture” – کتابی خیره کننده و سخت که الهام بخش ترین معماری معاصر از سراسر جهان را جشن می گیرد – اکنون در دسترس است. کپی خود را امروز سفارش دهید.