
بروزرسانی: 24 خرداد 1404
شماره 66 اقامتگاه / تریستان بورفیلد
شماره 66 اقامتگاه / تریستان بورفیلد

+ 33

توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. این خانه جدید برای یک خانواده جوان در یک بافت سرسبز درون حومه شهر، در یک بخش طول، و باریک زندگی می کند. از خیابان پایین آمده، سایت به سمت سبزه هشتم یک زمین گلف خصوصی در مرز رودخانه یارا است.

نمای خیابان و طول قابل مشاهده خانه کاملا غیر قابل نفوذ به نظر می رسد. نمای بیرونی ،یبی از خا،تری، بلوک، بتن و رندر با نقاط برجسته سیاه و سفید است. پنجره ها به صورت پراکنده چیده شده اند، محدود به مربع های تکراری کوچک و شکاف های بلند واقع در لحظه های اتصال. دهانه ها به داخل وجه بیرونی رانده می شوند و عمقی در نما و سنگینی به مادی بودن آن ایجاد می کنند. دهانه های مهم تر خانه به صورت خصوصی و درونی جهت گیری شده اند و نماها را روی فضاهای حیاط، چاه های نور و چراغ های سقف قاب می کنند، و همراه با انتهای باریک پایین ساختمان، به سمت سبزه های آراسته و راهروهای زمین گلف باز می شوند.





با شروع یک پله ورودی رنده فولادی بلند گالو،زه که در میان علف های بومی در حیاط شناور است، خانه به صورت مجموعه ای از فضاهای متوالی که به سطوح جداگانه ت،یم می شوند و به آرامی از سایت پایین می آیند آشکار می شود. یک دیوار خاکی پیوسته ساخته شده از بتن بازیافتی در طول ساختمان اجرا می شود. این دیوار سنگین، مستحکم و ضخیم، پالت مواد خامی را که در سرتاسر ظاهر می شوند، ایجاد می کند. بتن، چوب های سیاه، الوار زغالی، خا،تری های بافت دار، رنگ های سفید شفاف و فولاد سطوح اصلی با لحظات انتخابی از چوب های خنثی و بافت های نرم تر بافته شده در انتخاب های مبلمان هستند که گرما را به خانه می آورند.


مجموعه ای از درهای محوری بلند حجم زیادی از فضای زندگی را بر روی یک عرشه محصور از چوب های سنگین پیاده رو باز می کنند. این فضا در لبه اش به است،ی بی نهایت می افتد که آسمان و سایبان های درختان زمین گلف را منع، می کند. یک فواره آب ساده از عرشه به طور مداوم آب را چکانده، سطح است، را موج می زند و صدایی آرام در پس زمینه ایجاد می کند.


یک آشپزخانه و فضای ناهار خوری طویل روی شیشه ای قرار دارد که به یک فضای سرگرم کننده حداقلی در حیاط مجهز شده برای پخت و پز و سرگرمی در فضای باز است. در بالای این پل یک پل 8 متری وجود دارد که ،مت ورودی سطح بالایی را به فضای اصلی اتاق خواب متصل می کند. منزوی، ،ت و آرام، نمای مرتفع آن با پیش زمینه ای از بام های سبز، چمن ها و گل ها قاب بندی شده است و حریم خصوصی را برای گلف بازان صبحگاهی ارائه می دهد. یک محیط بتن در محل به تخت، میزهای کناری را تشکیل می دهد که توسط گرمایش هیدرونیک داخل آن گرم می شود و بتن را در لمس دلپذیر و تقریباً نرم می کند.


یکی از موفقیت های مورد علاقه من در این خانه این است که چقدر باغ و بافت بیرونی از درون تجربه می شود. با وجود اینکه چقدر در دسترس ما بود. هر نمایی که در آن یافت می شود قاب بندی شده و با دقت محدود شده است. می توان در خانه از جلو به عقب پرسه زد و نزدیکی شدید به مناظر فراتر، چه دور و چه نزدیک را تجربه کرد. در تمام مدت این کار را با احساس انزوای کامل از بافت حومه اطراف انجام می دهید.

منبع: https://www.archdaily.com/1013795/n6-residence-tristan-burfield