پل گلن کاینو، ادای احترام به اعتراض تامی اسمیت در المپیک، در موزه هنر آمریکایی اسمیتسونیان به نمایش درآمد.

در بازی های المپیک 1968 مکزی،یتی، دونده آمریکایی تامی اسمیت، 200 متر را در زمان باورن،ی 19.83 ث،ه دوید. با وجود آسیب دیدگی کشاله ران، اسمیت نه تنها مدال طلا را به دست آورد، بلکه یک رکورد جه، جدید نیز ثبت کرد – و برای اولین بار، علامت سرسخت 20 ث،ه ش،ته شد.

چیزی که بعداً باعث شد این پیروزی به پیروزی اجتماعی و سیاسی تبدیل شود: اسمیت و برنده مقام سوم، جان کارلوس، مشت هایشان را بالا بردند در اعتراض به رنج سیاهان، چه در داخل و چه در سطح جه،. توصیف شده توسط اسمیت، سلام قدرت سیاه بود فریادی برای آزادی و حقوق بشر“

گلن کاینو پل تکرار مجسمه ای این ژست نمادین است. این مجسمه جمعه گذشته در مرکز بنیاد لوس موزه هنر آمریکای اسمیتسونیان برای اولین بار از زم، که موزه مجسمه را در سال 2022 به دست آورد، رونمایی شد. کاینو با استفاده از فایبرگ، و فولاد، فرمی به طول 100 فوت و مار مانند را با استفاده از 200 قالب از مجسمه اسمیت ساخت. بازو و مشت، با رنگ طلایی درخشان پوشیده شده و از طریق سیم شفاف به سقف بسته شده است.

طراحی شده در سال 2013، پل به صورت ارگ،ک منشا گرفته است. کاینو خود را توصیف کرده است به ،وان «دانشجوی انقلاب… کشیده شده به داستان های فداکاری». این هنرمند آمریکایی سال‌ها ع، اعتراض اسمیت را در گوشه کامپیوتر خود نگه داشت. دوستی که اسمیت را شخصاً می‌شناخت، وارد استودیوی کاینو شد، متوجه ع، شد و پیشنهاد کرد کاینو را به ورزشکار معرفی کند.

ظرف چند روز، کاینو یک قالب سیلی، از بازوی اسمیت ساخت. این هنرمند با الهام از مجسمه‌های اکشن از فروشگاه‌های ،اب‌بازی، روی پل‌های مختلفی کار کرد که هر کدام از دسته‌ای از بازوها برای تولید اثر ،تی که توسط پل. برای مجسمه‌های هوایی، کاینو تصویر یک پل را برای نماد مسیری “منتهی به جلو اما متصل به گذشته” تداعی کرد.

در بی،ه‌ای آمده است: «(پل) آشتی دیدنی از یک رکورد تاریخی، یک خاطره فردی و یک نماد عمومی است که همه در زیرساخت‌های زم، مورد مذاکره مجدد قرار گرفته‌اند تا داستان‌هایی از حال خلق شود. وب سایت گلن کاینو می خواند.

قبل از ورود به موزه هنر آمریکایی اسمیتسونیان، پل به نمایش گذاشته شده در موزه استودیو در هارلم و گا،ی پیس.

بعلاوه پل، اسمیت و کاینو در یک همکاری چند ساله و تهیه کنندگی سفر کرده اند نمایشگاه های هنری و الف مستند در پاسخ به کار آنها اسمیت بیان کرده است قدرد، از نقش مجسمه در ادامه میراث او: «بخشی از بدن من در پلو من برای همیشه بخشی از جنبشی خواهم بود که سلام من و اثر الهام بخش آن است.»