Casting Shadows Apartment / MASATO TAKAHASHI ARCHITECTS

در پرتو پیکربندی فضایی که در آن زندگی از دو مکان متضاد، اتاق سایه‌ها و «اتاق نشیمن» آشکار می‌شود، نزدیکی به «موگن (روح شبح‌آلود) نوه» را به یاد آوردم، جایی که داستان از طریق گفت‌وگوی بین پیش می‌رود. دو بازیگری که نقش های داست، و واقعیت را بازی می کنند. «موگن نو»، داستان زم، آغاز می‌شود که شیت، موجودی روح،، در برابر واکی که در واقعیت زندگی می‌کند، ظاهر می‌شود. اگر شیت را به ،وان اتاق سایه ها و واکی را به ،وان اتاق نشیمن ببینیم، این اتاق فضایی است بین اینجا و آنجا، به عبارت دیگر، “آوای” (اتاقی در میان). کف، دیوارها و سقف اتاق نشیمن که به ،وان صحنه زندگی قرار می گیرد، با تخته سه لا هینوکی به پایان رسیده است و اتاق در مرز اتاق سایه ها متوقف می شود. لبه‌های چوبی اتاق نشیمن که توسط سایه‌ها متوقف شده‌اند، با تنظیم فاصله گل میخ چوبی با این فرض که نشان داده خواهند شد، به ،وان یک لمس نهایی نشان داده می‌شوند. به عبارت دیگر، این یک بخش ناخواسته در معرض دید نیست، بلکه یک “سطح م،” است که عمداً در معرض دید قرار می گیرد.

روکش تخته سه لا هینوکی نه تنها به دلایل عملی، مانند دوام و مقاومت در برابر آب، بلکه برای اینکه نور طبیعی سطح چوب سفید را روشن کند، در تضاد با اتاق سایه ها در نظر گرفته شده است. ارتفاع کف 20 سانتی‌متر بالاتر از اتاق سایه‌ها به‌،وان نشانه‌ای واضح از تغییر فضا تعیین شد و ارتفاع سقف تا حدا،ر 1.9 متر پایین‌تر بود.

هدف از این دستکاری ایجاد پس‌زمینه‌ای از نور شناور در تاریکی است که گویی خود زندگی مانند یک «کاگامی‌تا» بریده شده است (تخته‌ای با درخت کاج نقاشی شده «کاگامی ایتا» (تخته آینه) نامیده می‌شود. یکی از غرفه های مرحله Noh است.)» وقتی از اتاق Shadows مشاهده می شود. با آشکار ، قاب، که از دید پنهان شده بود، حجم فضا را به حدا،ر رساندم، در حالی که اجازه دادم نور، باد و عمل از سایه ها عبور کند و مک، را ایجاد کند که هم درون و هم بیرون باشد. عملیات افزایش حجم هوا بین سایه ها نیز ت، برای تبدیل ویژگی های “Mugen Noh” به فضای واقعی است، جایی که واقعیت مطلق قاب موجود، نادرستی در روند بازسازی است. سایه ها در فضای بین اینجا و آنجا منع، می شوند. امیدواریم حس جدیدی از آرامش را در تاریکی وهم‌آوری کشف کنید.