استودیوهای معماری Snøhetta و Alley Poyner Macchietto Architecture بازسازی و گسترش موزه هنر Joslyn در اوماها را با افزودن یک غرفه “بی وزن” به پایان رساندند.
این پروژه شامل نوسازی ساختمان‌ها و منظره‌های از پیش موجود در موزه هنر جوسلین و افزودن یک ،د 42000 فوت مربعی (3900 متر مربع) است که از جلو بیرون می‌آید.
این موزه شامل یک ساختمان اصلی است که در سال 1931 توسط معماران نبراسکا جان و آلن مک دونالد تکمیل شد و یک ،د توسط نورمن فاستر که در سال 1994 اضافه شد، که مستقیماً در کنار آن قرار دارد و توسط یک آتریوم شیشه ای نازک که بین دو جلد قرار دارد به هم متصل می شود.
هر دو ساختمان با سنگ مرمر صورتی مجزای جورجیا پوشیده شده بودند.
این تیم فضای داخلی ساختمان‌های از پیش موجود را به روز کرد، که شامل افزودن ک،های درس و بازسازی فضای اداری بود، محوطه را «جوان‌سازی» کرد و ،د جدید R،nda & Howard Hawks Pavilion را برای نگهداری گا،ی‌ها و فضاهای عمومی بیشتر برای موزه اضافه کرد.
ساختمان جدید از حجم با لبه ای موج مانند تشکیل شده است که به دهلیز شیشه ای ،د فاستر در سال 1994 متصل می شود.
بین دو سطح ت،یم شده است و شامل گا،ی های اضافی، یک فروشگاه، فضاهای عمومی و یک ورودی اصلی جدید است.
حجم منحنی و اصلی ساختمان با صفحه‌ای از صفحات بتنی نازک پوشیده شده بود که به ساختمان‌های تاریخی نزدیک‌تر می‌شود و نمای شیشه‌ای زیر آن نمایان می‌شود.
بتن همچنین با سنگ مرمر صورتی جورجیا به ،وان اشاره ای به پیشینیان خود تعبیه شده است، در حالی که بافت آن به پلکان بزرگ منتهی به ساختمان اصلی می رسد.
این تیم می‌گوید: «بافت افقی نمای جدید از پله‌های سنگی انباشته پله‌های بزرگ ساختمان جاسلین در سال ۱۹۳۱ که به موازات گسترش از سمت شرقی ساختمان‌های موجود بیرون می‌آیند، سرچشمه می‌گیرد.»
این ساختمان بر روی دیوارهای گر،تی تیره قرار دارد که از میان سایت می گذرد و اطراف طبقه اول آن، جایی که ورودی موزه جدید قرار دارد، می پیچد.
ورودی عمیقاً در زیر حجم قرار دارد که بر ظاهر “بی وزن” آن تأکید می کند.
این تیم گفت: «در حالی که ساختمان‌های موجود روی زمین لنگر انداخته‌اند، ساختمان جدید بر روی دو دیوار باغ گر،تی شناور است.
«اثر بی‌وزنی گسترش، تشکیل‌های ابری خیره‌کننده بر فراز دشت‌های بزرگ، و همچنین برآمدگی‌های عمیق و بیان افقی معماری مدرسه پریری را به یاد می‌آورد».
در داخل، فضای داخلی به یک سمت منحنی می شود تا به دهلیز همسایه متصل شود، در حالی که فروشگاه موزه، گا،ی ها و فضاهای اجتماعی در سمت دیگر قرار دارند.
یک راه پله چوبی بلند و دهانه دو ارتفاع که منحنی ساختمان را تکرار می کند، این دو سطح را به هم متصل می کند.
بازدیدکنندگان پس از عبور از زیر طاقچه عمیق غرفه هاوکز وارد یک آتریوم سر به فلک کشیده و پر از نور خواهند شد که تاریخ معماری موزه را با یک پلکان مرکزی با شیب ملایم متحد می کند که برای تشکیل امتداد آتریوم شیشه ای طراحی شده توسط نورمن فاستر بالا می رود. به ،وان بخشی از گسترش موزه در سال 1994، تیم گفت
به گفته تیم، بازسازی ورودی موزه را تغییر داد تا تجربه ای “دعوت کننده” بیشتر ایجاد کند.
کریگ دایکر، شریک موسس Snøhetta، گفت: “بازنگری جامع ما در مورد محوطه موزه، فضای داخلی موجود و جدیدترین ساختمان، همگی با هم کار می کنند تا ورودی جذاب تری را برای طیف رو به رشدی که از موزه بازدید می کنند، ایجاد کنند.”
“هدف ما فراهم ، مک، هماهنگ برای مهمانان، هنر و گردهمایی بوده است که به ظرفی برای شکوفایی خلاقیت و الهام تبدیل شود.”
Alley Poyner Macchietto Architecture در اوماها مستقر است و در سال 1987 تاسیس شد.
دیگر توسعه‌ها و بازسازی‌های اخیر موزه در ایالات متحده شامل طراحی مجدد پردیس موزه هنر بلانتون در آستین و افزودن کورتن استیل به موزه تگزاس توسط Page Southerland Page است.
عکاسی توسط Nic Le،ux است
اعتبار پروژه:
اسنوهتا: کریگ دایکرز، میشل دلک، آرون دورف، کیت لارسن
معماری Alley Poyner Macchietto: مایکل آلی، آلبرت ماکیتو،
مدیر پروژه: مشاوره Anser
مهندس سازه: MKA
سابقه مهندس سازه: تام، دریسن و دورنر
مهندس MEPFP، A/V، مخابرات، اسناد LEED: مهندسی موریسی
مهندس عمران: اولسون
مشاوره نما: جلو
طراحی نور تخصصی، آ،تیک: آروپ
پایداری، تجزیه و تحلیل انرژی، مدیریت LEED: A10
عامل راه اندازی: Branch Pattern
پیمانکار عمومی: گروه ساختمان کیویت
منبع: https://www.dezeen.com/2024/09/12/snohetta-adds-weightless-pavilion-to-ne،skas-largest-art-museum/