شماره 66 اقامتگاه / تریستان بورفیلد

با شروع یک پله ورودی رنده فولادی بلند گالو،زه که در میان علف‌های بومی در حیاط شناور است، خانه به صورت مجموعه‌ای از فضاهای متوالی که به سطوح جداگانه ت،یم می‌شوند و به آرامی از سایت پایین می‌آیند آشکار می‌شود. یک دیوار خاکی پیوسته ساخته شده از بتن بازیافتی در طول ساختمان اجرا می شود. این دیوار سنگین، مستحکم و ضخیم، پالت مواد خامی را که در سرتاسر ظاهر می‌شوند، ایجاد می‌کند. بتن، چوب‌های سیاه، الوار زغالی، خا،تری‌های بافت‌دار، رنگ‌های سفید شفاف و فولاد سطوح اصلی با لحظات انتخابی از چوب‌های خنثی و بافت‌های نرم‌تر بافته‌شده در انتخاب‌های مبلمان هستند که گرما را به خانه می‌آورند.

مجموعه ای از درهای محوری بلند حجم زیادی از فضای زندگی را بر روی یک عرشه محصور از چوب های سنگین پیاده رو باز می کنند. این فضا در لبه‌اش به است،ی بی‌نهایت می‌افتد که آسمان و سایبان‌های درختان زمین گلف را منع، می‌کند. یک فواره آب ساده از عرشه به طور مداوم آب را چکانده، سطح است، را موج می زند و صدایی آرام در پس زمینه ایجاد می کند.

یک آشپزخانه و فضای ناهار خوری طویل روی شیشه ای قرار دارد که به یک فضای سرگرم کننده حداقلی در حیاط مجهز شده برای پخت و پز و سرگرمی در فضای باز است. در بالای این پل یک پل 8 متری وجود دارد که ،مت ورودی سطح بالایی را به فضای اصلی اتاق خواب متصل می کند. منزوی، ،ت و آرام، نمای مرتفع آن با پیش‌زمینه‌ای از بام‌های سبز، چمن‌ها و گل‌ها قاب‌بندی شده است و حریم خصوصی را برای گلف بازان صبحگاهی ارائه می‌دهد. یک محیط بتن در محل به تخت، میزهای کناری را تشکیل می دهد که توسط گرمایش هیدرونیک داخل آن گرم می شود و بتن را در لمس دلپذیر و تقریباً نرم می کند.

یکی از موفقیت های مورد علاقه من در این خانه این است که چقدر باغ و بافت بیرونی از درون تجربه می شود. با وجود اینکه چقدر در دسترس ما بود. هر نمایی که در آن یافت می‌شود قاب‌بندی شده و با دقت محدود شده است. می توان در خانه از جلو به عقب پرسه زد و نزدیکی شدید به مناظر فراتر، چه دور و چه نزدیک را تجربه کرد. در تمام مدت این کار را با احساس انزوای کامل از بافت حومه اطراف انجام می دهید.