چرا بلندترین زندان جهان در شهر نیویورک تا این حد بحث برانگیز است؟

یک ساختار بروتالیست و یکپارچه آرت دکو – که با هم به ،وان The Tomb شناخته می‌شوند – اولین زندان‌هایی نیستند که مرکز شهر منهتن را اداره می‌کنند. این زندان در شهر نیویورک که بر فراز یک مرکز سالمندان و یک پارک اجتماعی سرسبز برجستگی دارد، مدت‌هاست به حبس اختصاص داده شده است، از زمان زندان اصلی به سبک احیای مصر در شهر نیویورک در سال 1838. اگرچه معماری فعلی دیگر شبیه آرامگاه‌های باست، نیست. مصر، نام مستعار The Tombs هنوز هم طنین انداز است. اکنون، با اجرای برنامه اصلاحات عدالت کیفری شهر نیویورک، The Tombs – که به طور رسمی مجتمع بازداشت منهتن است – در حال ت،یب دیگری است و راه را برای بلندترین زندان جهان باز می کند.

این بنا که توسط مردم محلی به ،وان The Jails،er نامیده می شود، پیش بینی می شود که 300 فوت در هوا کشیده شود، تقریباً به ارتفاع مجسمه آزادی نیویورک یا بیگ بن لندن. “این یک کابوس است. برای نسل‌ها، محله چینی‌ها تحت الشعاع زندان‌ها قرار گرفته است. تمرکز ما باید بر ایمنی، مقیاس و حفظ هویت فرهنگی منحصر به فرد محله چینی باشد. این محله ای است که با میراث غنی خود تعریف شده است، نه توسط یک زندان خطرناک ساخته شده که محیط اطرافش را تهدید می کند.

ت،یب مقبره‌ها بخشی از برنامه زندان‌های بزرگ‌تر شهر است، یک ابتکار ،زه‌نگار برای بستن جزیره رایکرز و جایگزینی بزرگترین مجتمع زندان شهر با چهار زندان جدید در جوامع مختلف. زندان های جدید قرار است با مواد خشن کمتر طراحی شوند و در عین حال نور خورشید، فضای سبز و فضای برنامه نویسی بیشتری را نیز فراهم کنند. علاوه بر این، ایده این است که زندان‌ها را از نظر جغرافیایی نزدیک‌تر به عزیزان، وکلا و دادگاه‌ها قرار دهیم. مارتین استیگزگارد، همسایه زندان محله چینی، استاد دانشکده معماری اسپیتزر CCNY و معمار اصلی استودیو، می‌گوید: «قرار دادن زندان‌های آینده در مناطق شهری نزدیک به جوامع، فرصت‌هایی را برای مشاغل و مدارس محلی فراهم می‌کند تا فعالانه در این تلاش‌های توانبخشی مشارکت کنند. استیگزگارد حبس باید فرصتی برای کمک به زند،ان برای تمرکز مجدد و ادغام مجدد در جامعه باشد.

طبق گفته ژاک جیها، مدیر بودجه شهردار، برنامه زندان های مستقر در شهر 15 میلیارد دلار هزینه دارد که تقریباً دو برابر قیمت اصلی است. برخی از نیویورکی‌ها بر این باورند که شهر ممکن است بیش از حد پیش رفته باشد. ریچارد ونر، یکی از اعضای گروه ویژه اجرای Closing Rikers در شهر و نویسنده روانشناسی محیطی زندانها و زندانها. «بیشتر اعضای (گروه ویژه) نگران بزرگ شدن زندانها بودند – به دلیل مشکلاتی که در حفظ کنترل و تماس با کارکنان و زند،ان با افزایش اندازه کلی وجود داشت. از لحاظ فنی، یک ساختمان می‌تواند به طور نامحدود به اضافه ، طبقات ادامه دهد، اما افزایش اندازه می‌تواند مدیریت آن را به شیوه‌ای انس، دشوارتر کند.»

در همین حال، مردم محلی می گویند که ت،یب در مرکز شهر منهتن، جامعه را ویران می کند. شکاف‌های بزرگی در دیوار مرکز مسکن سالمندان چانگ پاک در مجاورت ایجاد می‌شود، ،نان پنجره‌های خود را می‌بندند تا آوارها را مسدود کنند، و ،ب‌وکارها نگران هستند که نبود ترافیک پیاده ممکن است به این م،ی باشد که درهای خود را ببندند.